sierściuchy

Historia

Kot norweski leśny ukształtował się jako rasa w sposób naturalny w gęstych i niedostępnych lasach Norwegii. Pierwsze wzmianki o nim pojawiają się w pismach z XIII wieku. Był ceniony dla swojej niezwykłej łowności i odporności na trudne warunki klimatyczne.

Dokładne pochodzenie kota norweskiego nie jest znane. Jedna z najbardziej znanych teorii mówi o powstaniu kota norweskiego wskutek krzyżówek krótkowłosych kotów przywiezionych przez Wikingów z Wielkiej Brytanii z kotami długowłosymi, które trafiły do Skandynawii w czasach wypraw krzyżowych. Być może była to turecka angora.

Według legend kot norweski leśny towarzyszył Wikingom w ich wyprawach, a docierając do wybrzeży obecnej Ameryki, zapoczątkował rasę Maine Coonów.

Kot rosyjski niebieski – rasa kota z IV kategorii Fédération Internationale Féline (koty krótkowłose i somalijskie), pochodząca z zachodniej Rosji. Znany także jako kot archangielski lub kot maltański. Jest rasą naturalną^[1][2].

Początek rasy datuje się na XVII wiek. Była zagrożona wyginięciem podczas II wojny światowej, lecz udało się ją ocalić poprzez krzyżowanie z rasami orientalnymi (m.in kotami syjamskimi, balijskimi itp.). Odmiany barwne (biały i czarny) nie są uznawane przez większość federacji. Koty te przybyły do Europy z Archangielska(stąd ich nazwa) ok. roku 1860 z marynarzami powracającymi do Anglii^[3]. Na wystawie zaprezentowane po raz pierwszy w 1875 roku w Crystal Palace jako Koty Archangielskie. Odmiany barwne (oraz dlugowlose „Nebelung”), zostały wyhodowane przez krzyżowanie z kotami domowymi.

Kot egipski mau – rasa kota wyhodowana w latach 50., prawdopodobnie w Egipcie. Mau znaczy w języku średnioegipskim „kot”. Jest to jedna z niewielu naturalnie cętkowanych ras kotów. Cętki znajdują się nie tylko na futrze, lecz także na skórze.